Ole Bernhard Andreasson Loen

Det var deira draum. Diktsamling Diktsamlinga Deira draum

Han gjekk med
Mold kring føtene
På ein steinfull åkergrunn
og fann sin himmel
I to gråblå augo.

I sin rikdom trødde han
i jorda
og tok himmelen
i sitt fang.
Han trudde at dagleg brød
til svoltne born
var ein stor rikdom.

No talar han og borna
kvar sitt språk.
Han får vita at han
var ein moldtræl
all sin dag.

Enno varmest hjarta
når kona kjem med
si slitne hand
Om kvelden når dagen er slutt.
Det er ein rikdom
som, han tykkjer
er slitet verd.