Ole Bernhard Andreasson Loen

Det var deira draum. Diktsamling Diktsamlinga Deira draum

EIN GLAD VANDRAR

Ein sundagsmorgon
eg kom frå sommarfjøset
med mjølkespannet,
sat det ein glad vandrar
på trappa.

Buksa var festa saman
med nåler.
Der var berre ein knapp i trøya
og nakne kroppen innanfor.
Fela bar han i ein klut.
Han sat og hadde det godt
i morgonsola.

Eg tok han med inn
og vi åt frukost saman.
Han sa med stor undring:
Eg kan ikkje hugse kva tid
vi vart så godt kjende.
Han vinka då han for.

Det har hendt vi har råkast sidan
då helsar vi kvarandre
med stor gjennkjennarglede
og kjenner oss som brør.