Ole Bernhard Andreasson Loen

Det var deira draum. Diktsamling Diktsamlinga Deira draum

TINDEKLIVAREN

Eg kleiv i bratte fjell
det var der eg skulle finne
det eg kjende meg kalla til.
Eg stod fram for eit øjeleg djup
der berre fykande veng kom over,
men på den andre sida var
det eg søkte etter.

Til ein stengd port
var eg komen,
men lykelen var borte.
Eg brukte alle krefter
men her var det inga
mannemakt som opna.

Eg kleiv etter slette veggen
leita etter ei sprunga
som kunne opne veggen
inn til det løyne romet.
Hjelpelaus fall eg ned
som ein makk på jorda.

Då såg eg eit syn:
Det var inn i meg sjølv
at vegen var stengd.
Den lykjelen som opna
matte eg sjølv smi.

Då eg såg opp
stod eit barn
og gret ved den stengde porten.
Vi var like hjelpelause begge.
Eg stod opp og tok barnet i handa,
og vi gjekk bort i lag
for a finne dørvaktaren.